1.1 OPŠTE ODREDBE
Član 1.
Ovim zakonom uređuje se osnivanje, registracija, unutrašnja organizacija i prestanak rada udruženja i fondacija koje izaberu da se registruju u svojstvu udruženja i fondacija na nivou BIH, odnosno od kojih se zahtijeva da se registruju u skladu sa ovim zakonom.
Član 2.
1. Udruženje se osniva zajedničkim sporazumom u kojem se grupa od tri ili više fizičkih, odnosno pravnih lica, u svim kombinacijama, dobrovoljno udružuje radi ostvarivanja nekog zajedničkog interesa, a pri tome nema najmeru sticati profit. Udruženje postaje pravnim licem onda kada je registrovano onako kako je predviđeno ovim zakonom.
2. Fondacija je pravno lice koje nema svoje članstvo, a čiji je cilj upravljanje određenom imovinom u javnom interesu ili u dobrotvorne svrhe, Fondacije postaju pravnim u BIH onda kada je registrovana onako kako je to predviđeno ovim zakonom.
Član 3.
1. Fizička lica koja su državljani ili imaju boravište u BIH i pravna lica koja su u BIH registrovana, slobodno i dobrovoljno osnivaju udruženja ili fondacije u bilo koju svrhu u skladu sa Ustavom i zakonima BIH.
2. Udruženja i fondacije imaju slobodu djelovanja na cijelom području BIH, bez obzira gdje su registrovani.
3. Ciljevi aktivnosti registrovanog udruženja odnosno fondacije ne mogu uključivati angažovanje u predizbornoj kampanji, prikupljanje sredstava za kandidate ili finansiranje kandidata odnosno političkih stranaka.
Član 4.
1. Udruženje odnosno fondacija može obavljati privredene djelatnosti samo ako je osnovna svrha takvih djelatnosti ostvarivanje ciljeva utvrđenih statutom.
2. Udruženje ili fondacija mogu obavljati nesrodne privredne djelatnosti (privredne djelatnosti koje nisu neposredno povezane sa ostvarivanjem osnovnih staturiranih ciljeva udruženja i fondacija) samo preko posebno osnovanog pravnog lica.
3. Godišnji prihodi od takve nesrodne djelatnosti udruženja ili fonadacije umanjeni za rashode na mogu biti veći od jedne trećine godišnjeg budžeta ove organizacije, ili 10.000 KM; tj. Od onog iznosa koji je veći.
4. Dobit koju udruženje ili fondacija ostvare iz nesrodnih privrednih djelatnosti može se upotrijebiti samo za ostvarivanje ciljeva koji se utvrde statutom.
5. Nije dozvoljno direktno ili indirektno dobiti i druge materijalne koristi ostvarene iz djelatnosti udruženja ili fondacije: osnivačima, članovima udruženja, članovima upravljačkih organa, odgovornim licima, radnicima ili donatorima.
6. Ograničenje iz prethodne tačke se ne odnosi na naknade za rad ili nadoknade troškova tim licima u vezi sa ostvarenjem zakonitih ciljeva i aktivnosti utvrđenih statutom udruženja ili fonadacije.
7. Ograničenja iz ovog člana neće uticati na imovinu udruženja i fondacije iz člana 46 ovog zakona.
Član 5.
1. Udruženja i fonadacije samostalno utvrđuju svoje ciljeve i aktivnosti u skladu sa Ustavom i ovim zakonom.
2. Program i djelovanje udruženja ili fondacije ne mogu biti u suprotnosti sa ustavnim poretkom BIH, niti usmjreni ka njegovom nasilnom rušenju niti raspirivanju nacionalne, rasne i vjerske mržnje ili diskriminacije zabranjene zakonom.
Član 6.
1. Udruženju ili fondaciji se može zakonom ili delegiranjem od strane nadležnog organa povjeriti, da u okviru svoje djelatnosti vrši javna ovlašćenja.
2. Ovo se ne može uraditi protiv svoje volje udruženja ili fondacije.
3. Ako udruženje, odnosno fondacija prihvati da vrši javna ovlaštenja, obavezna je osigurati zakonito i neometano provođenje javnih ovlaštenja.
4. Rad registrovanog udruženja ili fondacije je javan, ukoliko nije drugačije predviđeno statutom udruženja ili fondacije.
Član 7.
1. Svako registrovano udruženje ili fondacije imaju svoj puni naziv i sjedište.
2. Udruženje iil fondacija u obavljanju svoje djelatnosti mogu upotrebljavati isključivo svoj registrovani naziv.
3. Naziv registrovanih udruženja ili fondacije mogu biti na tri službena jezika koji su u upotrebi u BIH.
4. Udruženje ili fondacija mogu imati svoj znak.
5. Naziv, skraćeni naziv i znak udruženja ili fondacije moraju se jasno, razlikovati od naziva i znaka drugih registrovanih udruženja ili fondacija.
6. Uz svoj puni naziv udruženje ili fondacija može koristiri i skraćeni naziv.
Član 8.
Ministarstvo navedeno u ovom zakonu je Ministarstvo civilnih poslova i komunikacija BIH.
1.2 UDRUŽENJA
1.2.1 OSNIVANJE UDRUŽENJA
Član 9.
1. Udruženje koje ispunjava uslove za registraciju mogu osnovati najmanje tri fizička lica koja su državljani BIH ili u njoj imaju boravište, ili pravna lica iz BIH, ili koja su u BIH registrovana u bilo kojoj kombinaciji, s tim da osnivači ne mogu biti država BIH, entiteti, kantoni, gradovi, opštine, mjesne zajednice, državni organi, državna preduzeća i fondovi.
2. Za osnivanje udruženja koje ispunjavaju uslove i za registraciju obavezno je donošenje osnivačkog akta.
3. Radnje preduzete u vremenu između osnivanja i registracije udruženja mogu stvoriti obaveze samo za one koji su preduzeli te radnje, osim ako udruženje te radnje ne ratifikuje. Sami najviši upravljački organi udruženja mogu mogu ratifikovati radnje preduzete u njegovo ime prije registrovanja.
4. Smatra se da je udruženje osnovano na neodređeno vrijeme osim ako statutom nije utvrđeno drugačije.
Član 10.
Da bi udruženje steklo uslove za registraciju, osnivačka skupština udruženja ima obaveze da donese akt udruženja i imenuje organe upravljanja u skladu sa ovim zakonom.
Član 11.
Osnivački akt udruženja sadrži:
a) puno ime osnivača, skraćeni naziv ukoliko postoji i adresa osnivača;
b) naziv, sjedište i adresu udruženja;
c) ciljeve osnivanja udruženja;
d) ime osobe ovlaštene da zastupa udruženje u obavljanju poslova, u podnošenju zahtijeva za upis u registraciju udruženja.
Član 12.
Statut udruženja sadrži:
a) naziv udruženja, skraćeni naziv ukoliko postoji i adresu udruženja;
b) Ciljeve udruženja;
c) Postupak za primanje i isključivanje članova;
d) Organe udruženja, način na koji se biraju, ovlaštenja koja imaju, kvorum i pravila glasanja, trajanje mandata, lice ovlašteno da sazove skupštinu, uslovi i način raspada odnosno prestanak rada;
e) Pravila za ostvarivanje, korištenje i raspodjela sredstava udruženja, kao i organ koji je ovlašten za nadzor nad korištenjem sredstava,
f) Javnost rada;
g) Postupak za izmjenu i dopunu statuta, ovlaštenje i način donošenja drugih općih akata;
h) Opis oblika i sadržaja pečata;
i) Zastupanje udruženja;
j) Uslove i postupak za pripajanje, razdvajanje, transformaciju ili raspuštanje odnosno prestanak rada udruženja, uključujući i bilo kakav poseban kvorum ili pravila za postizanje kvalifikovane većine u postupku glasanja;
k) Postupak za raspolaganje preostalom imovinom ili drugim sredstvima u slučaju raspuštanja ili prestanka rada udruženja.
Član 13.
1. Udruženje može steći status udruženja od javnog interesa ako njegovo djelovanje prevazilazi interese njegovih članova i ako je prije svega namijenjeno interesu javnosti, ili nekim njenim segmentima, u sljedećim oblastima: zdravstvo, nauka, socijalna zaštita, građansko društvo, ljudska prava i prava manjina, pomoć siromašnim i socijalno ugroženim, pomoć invalidima, djeci i starijim osobama, zaštita okoline, tolerancija, kultura, amaterski sportovi, vjerske slobode i pomoć žrtvama elementarnih nepogoda.
2. Smatra se da udruženje djeluje u dobrotvorne svrhe ako je osnovano s prvenstvenim ciljem da pomaže licima i grupama kojima je pomoć potrebna.
3. Status udruženja od javnog interea određuje Ministarstvo. Postupak za dodjelu i ukidanje udruženja od javnog interesa Ministarstvo će urediti posebnim propisom.
4. Zahtijev za dobijanje statusa udruženja od javnog interesa može se podnjeti u bilo koje vrijeme, na način utvrđen propisima od strane Ministarstva. Odbijanje zahtijeva podlježe preispitivanjima u skladu za zakonom.
5. Registrovano udruženje od javnog interesa može, ostvariti poreske, carinske i druge olakšice.
Član 14.
1. Registrovano udruženje se može spojiti, razdvojiti ili transformirati samo u drugo udruženje ili fondaciju.
2. Registrovano udruženje od javnog interesa se može pripojiti, razdvojiti ili transformirati samo u drugo udruženje ili fondaciju od javnog interesa.
1.2.3.ORGANI UDRUŽENJA
Član 15.
Udruženje može ustanoviti svoje kriterije za prijem u članstvo. Kriteriji za prijem u članstvo podlježe samo ograničenjima u smislu zabrane diskriminacije koja je utvrđena Ustavom i zakonima BIH.
Član 16.
Pored osnivačkog akta, statuta ili njihovih ekvivalenata registrovano udruženje mora imati skupštinu, a mora imati i upravni odbor.
Član 17.
Za strano ili međunarodno udruženje dovoljno je da ima akte, bez obzira kako su nazivani i organi koji ispunjavaju funkcije kako ih definiše ovaj zakon.
Član 18.
Skupština, kao najviši organ udruženja je nadležna za:
a) donošenje statuta, izmjena i dopuna statuta i drugih akata određenih statuom;
b) odlučivanje o pripajanju, razdvajanju kao i drugim statusnim promjenama udruženja;
c) imenovanje i razrješenje članova upravnog odbora, ako takav organ udruženja postoji;
d) usvajanje izvještaja koji je pripremio upravni odbor, ako takav organ udruženja postoji;
e) odlučivanje o svim drugim pitanjima koja nisu u nadležnosti drugih organa udruženja;
Član 19.
Upravni odbor, ukoliko ga udruženje ima:
a) pripremu sjednice skupštine;
b) priprema nacrt statuta i drugih akata koje donosi skupština;
c) provodi politiku, zaključke i druge odluke koje je donijela skupština;
d) raspolaže imovinom udruženja,
e) podnosi godišnji ili periodični izvještaj o svom radu skupštini na usvajanje;
f) vrši i druge poslove određene statutom.
Član 20.
Članovi organa udruženja ne mogu glasati po pitanjima u kojima se kao interesne strane pojavljuju sami članovi, njihovi bračni drugovi ili njihova rodbina u uspravnoj ili pobočnoj liniji do trećeg stepena, po pitanjima vezanim za predmet koji je pod kontrolom tog člana, odnosno po pitanjima u pogledu kojih član ima ekonomski interes. Pored toga, članovi organa udruženja imaju obavezu da osiguraju da se sve finansijske transkacije udruženja zaključuju prema pravičnoj tržišnoj vrijednosti, odnosno prema uslovima koji su povoljniji za udruženje.
1.3 FONDACIJE
1.3.1. OSNIVANJE FONDACIJA
Član 21.
1. Smatra se da je djelovanje fondacije od javnog interesa ako je osnovana prvenstveno radi propagiranja, pružanja usluga ili promovisanja programa unapređenja u oblastima kao što su: zdravstvo, obrazovanje, nauka, socijalna zaštita, građansko društvo, ljudska prava, i prava manjina, pomoć siromašnim i socijalno ugroženim, pomoć invalidima, djeci i starijim osobama, zaštita okoline, i pomoć žrtvama elementarnih nepogoda, tolernacija, kultura, amaterski sportovi, vjerske slobode, ili za druge slične slobode.
2. Smatra se da fondacija djeluje u dobrotvorne svrhe ukoliko je osnovana prvenstveno sa ciljem da pomaže licima i grupama kojima je takva pomoć potrebna.
3. Status fondacija od javnog interesa određuje Ministarstvo. Postupak za dodjelu i ukidanje statusa fondacije od javnog interesa Ministarstvo će urediti posebnim propisom.
4. Zahtijev za dobijanje statusa registrovane fondacije od javnog interesa može se podnjeti u bilo koje vrijeme, na način utvrđen propisima od strane Ministarstva. Odbijanje zahtijeva podlježe preispitivanju u skladu sa zakonom.
5. Registrovana fondacija ostvaruje poreske, carinske, i druge olakšice za svoj rad, u skladu sa posebnim zakonima.
6. Registrovana fondacija se može pripajati, razdvajati ili transformisati samo u drugu fondaciju.
Član 22.
1. Fondaciju koja ispunjava uslove za registraciju može osnovati jedno ili više fizičkih ili pravnih lica (u daljem tekstu osnivači), s tim da osnivači ne mogu biti država BIH, entiteti, kantoni, gradovi, općine, mjesne zajednice, državni organi, državna preduzeća i fondovi. Osnivači ne moraju biti državljani ili pravna lica iz BIH.
2. Fondacija može biti osnovana jednostranom izjavom volje, ugovorom, testamentom, legatom ili drugim odgovarajućim pravnim aktom.
3. Fondacija mora imati osnivački akt, statut i upravni odbor, odnosno akte i organe, koji su im suštinski ekvivalentni. Za stranu ili međunarodnu fondaciju dovoljno je da ima akte bez obzira kako su nazvani i organe, koji vrše funkcije kako ih definiše ovaj zakon.
Član 23.
Osnivački akt fondacije naročito sadrži:
a) imena i adresa osnivača;
b) naziv fondacije, skraćeni naziv ukoliko postoji i adresu fondacije;
c) ciljeve zbog kojih je fondacija osnovana;
d) izvod o novčanim iznosima i izvorima početnih osnovnih sredstava, fondacije, u obliku utvrđenom propisima Ministarstava;
e) ime, prezime i adresu lica koje zastupa fondaciju i BIH i ovlašteno je za obavljanje poslova registracije fondacije;
Član 24.
Statut fondacije sadrži:
a) naziv, skraćeni naziv ukoliko postoji i sjedište fondacije;
b) ciljeve fondacije;
c) organe fondacije, način njihovog izbora, nadležnost, kvorum, pravila glasanja te uslove i proceduru njihovog raspuštanja;
d) pravila upravljanja i korištenja imovine fondacije;
e) postupci za izmjenu i dopunu statuta, kao i ovlaštenja i postupci donošenja ostalih općih akata;
f) uslovi i postupak za pripajanje, razdvajanje, transformaciju ili prestanak rada fondacije, uključujući sva pravila glasanja za koje je ponuđen poseban kvorum ili kvalifikovana većina;
g) kriteriji za raspolaganje imovinom fondacije u slučaju prestanka rada fondacije;
h) opis oblika i sadržaj pečata;
1.3.2 ORGANI FONDACIJE
Član 25.
1. Organ upravljanja fondacijom je upravni odbor.
2. Statutom registrovane fondacije se mogu utvrditi i drugi organi fondacije.
Član 26.
1. Upravni odbor fondacije je odgovoran za ostvarivanje ciljeva fondacije, a može obavljati i druge poslove utvrđene statutom i u skladu sa zakonom.
2. Upravni odbor fondacije čine najmanje tri člana.
3. Članovi upravnog odbora fondacije ne moraju biti državljani BIH.
4. Upravni odbor nadležan je za:
a. donošenje ili priznavanje osnivačkog akta, statuta, izmjena i dopuna statuta i drugih akata utvrđenih statutom;
b. Odlučivanje o pripajanju, razdvajanju, transformaciji i prestanku rada, kao i o drugim statusnim promjenama fondacije;
c. Prijem, usvajanje i podnošenje dokumentacije, informacija i ostalih izvještaja ili materijala ako se to ovim zakonom ili u skladu sa njim zahtijeva;
d. Odlučivanje o svim drugim pitanjima koja nisu u nadležnosti drugih organa fondacije.
Član 27.
Članovi organa fondacije ne mogu glasati po pitanjima u kojima se kao interesne strane pojavljuju sami članovi, njihovi bračni drugovi ili njihova rodbina u uspravnoj ili pobočnoj liniji do trećeg stepena, po pitanjima vezanim za predmet koji je pod kontrolom tog člana, odnosno po pitanjima u pogledu kojih član ima ekonomski interes. Pored toga, članovi organa fondacije imaju obavezu da osiguraju da se sve finansijske transkacije fondacije zaključuju prema pravičnoj tržišnoj vrijednosti, odnosno prema uslovima koji su povoljniji za fondacije.
1.4 REGISTROVANJE UDRUŽENJA I FONDACIJA
Član 28.
1. Registrovanje udruženja i fondacija je dobrovoljno, osim u slučaju iz člana 29 ovog zakona, ali se registracija mora obaviti da udruženje ili fondacija stekne svojstvo pravnog lica iz BIH.
2. Registracija, podnošenje dokumentacije, te prestanak rada udruženja ili fondacije vrše se u skladu sa ovim zakonom, ostalim relevantnim zakonima BIH, propisima Ministarstva, te statutom udruženja ili fondacije.
3. Ukoliko postoji sukob između takvih zakona i propisa, Ministarstvo je nadležno za tumačenje zakona i propisa na način da se:
a. promoviše politka transparentnosti i pristupa javnosti;
b. na najmanju moguću mjeru svede administrativno opterećenje organizacija i pojedinaca, u onoj mjeri u kojoj se to može ostvariti uz jačanje transparentosti i pristupa javnosti.
4. Ukoliko postoji sukob relevantnih zakona koji se ne može prevazići, postupa se u skladu sa odredbama ovog zakona.
5. Udruženje se upisuje u registar udruženja. Fondacija se upisuje u registar fondacija. Oba registra vodi Ministarstvo.
6. Registri se vode u skladu sa odredbama ovog zakona i propisima koje donosi Ministarstvo.
7. Registri su otovreni za javnost. Za uvid u bilo koji dokument ili informaciju iz registra nije potrebno odobrenje Ministarstva. Nijedan dokument ili informacija pohranjena u registru prema ovom zakonu neće se voditi kao “povjerljivo” ili “poslovna tajna”.
8. Svako lice, lično ili putem pošte, može zatražiti kopiju bilo kojeg upisa u registar ili bilo kojeg dokumenta iz spisa registrovanog udruženja ili fondacije. Za takve kopije naplaćuje se taksa koja ne može biti veća od uobičajene. Kopije se moraju izdati u roku od 15 radnih dana od dana podnošenja zahtijeva.
Član 29.
Udruženja ii fondacije iz člana 1 ovog zakona, koji namjeravaju da od Ministarstva zatraže da im udjeli status udruženja ili fondacije od javnog interesa, odnosno status udruženja ili fondacije osnovanog u dobrotvorne svrhe, zatim sva udruženja ili fondacije koja vrše javna ovlaštenja, te sva udruženja ili fondacije sa uredima ili djelatnostima u BIH i koja primaju od vladinih institucija BIH ili putem njih, potporu ili bilo koje donacije u ukupnom godišnjem iznosu većem od 5.000 KM postupaju na sljedeći način:
1. upisuju se u registar u skladu sa zakonom;
2. podnose godišnji izvještaj Ministarstvu koji se zavodi u registar u obliku utvrđenom propisima Ministarstva, s tim da godišnji izvještaj u osnovi može sadržavati opis aktivnosti udruženja ili fondacije i eventualnih pravnih lica osnovanih u smislu člana 4, te s tim da godišnji izvještaj obavezno sadrži bilans stanja koji prikazuje prihode i rashode udruženja ili fondacije kao i posebnih pravnih lica osnovanih u smislu člana 4 ovog zakona.
Član 30.
1. Ukoliko je predviđeno statutom, naziv udruženja ili fondacije može se upisati u registar i na jednom ili više stranih jezika, s tim da se prvi upiše naziv na službenim jezicima BIH. Strana udruženja ili fondacije mogu upotrebljavati samo svoje registrovane nazive.
2. U slučaju da se dva ili više udruženja ili fondacije registruju sa suštinski istim nazivom ili znakom, Ministarstvo će donjeti rješenja kojim nalaže da udruženje ili fondacija koje je kasnije registrovana, u roku od mjesec dana podnese zahtijev za promjenu imena ili znaka u registru. Ako to udruženje ili fondacija ne postupi u skladu sa rješenjem, Ministrastvo će da obustavi ili ukinuti registraciju, raspustiti udruženje ili fondaciju, te preduzeti druge oblike sankcija predviđenim ovim zakonom. Na postupak iz ovog člana primjenjuju se odredbe člana 34 ovog zakona.
Član 31.
Zahtijev za upis u registar udruženja ili fondacije sadrži:
a) osnivački akt odnosno akt osnivanja;
b) statut udruženja ili fondacije;
c) spisak osnivača i članova upravnih organa;
d) imena i adrese osoba ovlaštenih za zastupanje udruženja ili fondacije u BIH;
e) podaci koji se zahtijevaju u članu 45 ovog zakona, ukoliko se radi o upisu staranog udruženja ili fondcije;
f) naziv udruženja ili fondacije, skraćeni naziv ukoliko postoji;
g) primjerak znaka udruženja ili fondacije, ukoliko postoji;
h) ciljeve udruženja iil fondacije;
Obrazac i način podnošenja zahtjeva za registraciju utvrđuje se propisima Ministarstva.
Član 32.
O prijemu zahtijeva za upis u registar ili zahtijeva za izmjenu i dopunu podataka u registru Ministarsvo izdaje potvrdu osnivačima udruženja ili fondacije. Ministarstvo je dužno donjeti riješenje o registraciji u roku od 30 dana nakon dana podnošenja zahtijeva.
Ako Ministarstvo ne donese rješenje u roku od 30 dana po prijemu zahtijeva za registraciju ili zahtijeva za izmjenu registracije, smatrat će se da je zahtijev odbijen.
Član 33.
Rješenje koje donosi Ministarstvo o upisu u registar udruženja ili fondacije sadrži:
a) datum upisa;
b) registarski broj pod kojim je izvršen upis;
c) naziv, skraćeni naziv ukoliko postoji, i adresu udruženja ili fondacije;
d) znak udurženja ili fondacije, ako postoji;
e) ciljeve za koje se udruženja ili fondacija osnovana;
f) imena i adrese ovlaštenih da zastupaju udruženje ili fondaciju;
Član 34.
Ako u toku postupka registracije Ministarstvo utvrdi da u statutu udruženja ii fondacije nisu ispunjeni uslovi utvrđeni ovim zakonom ili da zahtjev za registraciju nije potpun, na to će upozoriti podnosioca zahtijeva navodeći razloge zbog kojih registracija nije izvršena. Podnosiocu zahtjeva će biti omogućeno da ispravi ili dopuni zahtjev u roku od 15 dana od prijema obavještenja. Ako podnosilac zahtjeva ne ukloni ove nedostatke u predviđenom roku, Ministarstvo će rješenjem odbaciti zahtjev za upis u registar navodeći razloge za negativno riješenje.
Ako Ministarstvo ustanovi da su ciljevi udruženja ili fondacije u suprotnosti sa odredbama člana 3 tačka 3 ovog zakona odnosno člana 5 ovog zakona. Ministarstvo će rješenjem odbiti zahtjev za upis u registar, navodeći razloge za donošenje takvog rješenja.
Postupci opisani u ovom članu provode se u skladu sa pravilima i postupcima utvrđenim propisima Ministarstva i ostalim relevantnim zakonima.
Član 35.
Na rješenje Ministarstva kojim se odbija, odbacuje, obustavlja ili ukida upis, odnosno izmjena i dopuna upisa u skaldu sa ovim zakonom, ili izriču kazne na osnovu člana 53 ovog zakona, ili odbija zahtjev iz člana 13 ovog zakona, ili automatski raspušta udruženje ili fondaciju na osnovu člana 30 tačka 2 ili člana 51 ovog zakona, ili nameće raspodjelu sredstava na osnovu člana 52 ovog zakona, kao i na druga rješenja donesena u skladu sa ovim zakonom može se uložiti žalba.
Član 36.
Žalba iz člana 35 ovog zakona može se uložiti radi:
– povrede pravila postupka
– pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja
– povrede materijalnog prava.
Član 37.
Po žalbi iz čana 35 ovog zakona odlučuje Komisija za žalbe (u daljem tekstu: komisija) koju imenuje Vijeće Ministara. Komisija je stalna i sastoji se iz tri člana.
Član 38.
1. Žalbe na rješenja iz člana 35 ovog zakona se podnose Ministarstvu.
2. Po prijemu žalbe, Ministarstvo će ispitati žalbu u pogledu blagovremenosti, i da li je žalba izjavljenja od ovlaštenog lica.
3. Ukoliko Ministarstvo utvrdi da je žalba neblagovremena, ili da je izjavljena od ne ovlaštenog lica, rješenjem će odbaciti žalbu.
Član 39.
1. Ukoliko Ministarstvo ne odbaci žalbu iz razloga utvrđenih iz člana 38 ovog zakona tačka 3, istu uz predmet dostavlja komisiji za žalbe.
2. Odlučujući o žalbi Komisija može donjeti sljedeče odluke:
– odbaciti žalbu
– odbiti žalbu i potvrditi riješenje Ministarstva
– ukinuti rješenje u cjelosti ili djelomično
– izmjeniti rješenje.
Član 40.
1. Komisija će odbaciti žalbu ako je to propustilo Ministarstvo u smislu člana 38 tačka 3 ovog zakona.
2. Komisija će odbiti žalbu kad utvrdi da u postupku pred Ministarstvom nije bilo nedostataka i kad je žalba neosnovana.
3. Komisija će potpuno ili djelomično ukinuti rješenje, kad utvrdi neku od nepravilnosti utvrđene u članu 36 ovog zakona, nakon čega će predmet vratiti Ministarstvu na ponovno odlučivanje.
4. Komisija će izmjeniti rješenje, ako iz stanja predmeta proizilazi drugačija odluka od one koju je donijelo Ministarstvo.
Član 41.
Komisija je dužna da u roku od 30 dana od dana prijema žalbe odluči po istoj.
Član 42.
Protiv rješenja Komisije nije dopuštena žalba, ali se može pokrenuti upravni spor kod Suda BIH.
Član 43.
1. Registrovano udruženje ili fondacija dužne su podnjeti Ministarstvu zahtijev za izmjenu i dopunu registracije u slučaju nastupanja promjene u pogledu informacija navedenih u članu 33 tačka 1 pod c), d), e), f) ovog zakona, u roku od 30 dana od dana nastupanja promjene.
2. Ministarstvo donosi rješenje u pogledu zahtijeva u skladu sa članom 32 tačka 1 ovog zakona.
Član 44.
Rješenja kojim se dozvoljava, odbija, odbacuje, obustavlja ili ukida upis u registar udruženja ili fondacije, te svako rješenje kojim udruženje ili fondacija prestaje sa radom, objavljuje se u “Službenom glasniku BIH”.
Član 45.
1. Osim ako nije drugačije utvrđeno u ovom članu, pravila i postupci za registrovanje utvrđeni u ovom zakonu odnose se i na strana i međunarodna udruženja, fondacije i druge neprofitne organizacije, kao i urede njihovih ogranaka koji se nalaze ili obavljaju djelatnosti na teritoriji BIH.
2. Strana i međunarodna udruženja, fondacije i druge neprofitne organizacije, kao i uredi njihovih ogranaka registrovanih u skladu sa ovim zakonom kao i pravna lica BIH.
3. Uz zahtijev za registraciju u BIH, strana i međunarodna udruženja, fondacije i druge neprofitne organizacije dostavit će Ministarstvu radi upisa u registar:
a. dokaz da organizacija ima status pravnog lica u inostranstvu;
b. izjavu u kojoj se opisuju aktivnosti koje će se preduzeti u BIH;
c. naziv, adresu i broj telefona organizacije u matičnoj zemlji i glavno predstavništvo u BIH, ukoliko postoji;
d. ime i prezime, zvanje lica koje rukovodi glavnim predstavništvom organizacije u BIH. Ako organizacija nema predstavništvo u BIH, u tom slučaju se navodi ime, prezime, adresa, zvanje i broj telefona lica koje je organizacije ovlastila da bude njen pravni predstavnik u BIH.
1.5 IMOVINA UDRUŽENJA I FONDACIJA
Član 46.
Prihodi udruženja i fondacija mogu uključivati sljedeće:
a) članarina kada je u pitanju udruženje;
b) dobrovoljne priloge i poklone javnih institucija, fizičkih i pravnih lica, kako stranih tako i domaćih, u gotovini, uslugama ili imovini bilo koje vrste;
c) državne subvencije ili ugovor sa državom, javnim institucijama, fizičkim i pravnim licima, kako domaćim tako i stranim;
d) prihod od kamata, dividendi, dobiti od kapitala, zakupnina, honorara i sličnih izvora pasivnog prihoda;
e) prihod stečen kroz ostvarivanje ciljeva i aktivnosti udruženja ili fondacije, kako je određeno statutom.
Član 47.
1. Registrovano udruženje ili fondacija su dužni da uredno vode poslovne knjige u skladu sa opće prihvaćenim računovodstvenim principima i da sastavljaju finansijske izvještaje u skladu sa ovim i drugim relevantnim zakonima.
2. Registrovano udruženje ili fondacija raspolaže svojom imovinom u skladu sa statutom i ovim zakonom.
Član 48.
Organi registrovanih udruženja ili fondacije dužni su da upravljaju imovinom udruženja ili fondacije sa dužnom pažnjom i na odgovoran i zakonit način u najboljem interesu udruženja i fondacije.
1.6 PRESTANAK RADA UDRUŽENJA I FONDACIJA – DOBROVOLJNO ILI PO SILI ZAKONA
Član 49.
Udruženja ili fondacije mogu prestati sa radom dobrovoljno ili po sili zakona pod uslovima utvrđenim ovim zakonom.
Član 50.
1. Udruženje ili fondacija mogu prestati sa radom dobrovoljno ili po sili zakona pod uslovima utvrđenim ovim zakonom.
2. Ako statutom nije drugčije predviđeno, odluka o prestanku sa radom se donosi dvotrečinskom večinom kvalifikovanom večinom glasova članova udruženja ili dvotrečinskom večinom glasova upravnog odbora fondacije.
3. U slučaju dobrovoljnog prestanka rada registrovanog udruženja ili fondacija usvaja plan koji je u skladu sa statutom i ovim zakonom.
Član 51.
1. Rješenjem Ministarstva registrovano udruženje ili fondacija prestaje sa radom po sili zakona kako je to utvrđeno u zakonu, ako djeluje suprotno odredbama ovog zakona ili ako bez opravdanih razloga ne obavlja djelatnosti radi ostvarivanja ciljeva u periodu od najmanje dvije pune kalendarske godine, ili ako kao posljedica uslova navedenih u članu 50 ovog zakona.
2. Prestanak po sili zakona izriče se samo u slučajevima ponovljenih ili težih nepravilnosti u radu, a može se izreči samo nakon što dato udruženje ili fondacija bude obavješteno o razlogu i pruži mu se prilika za izjašnjavanje po tom pitanju.
3. Kazne i prestanak rada, raspuštanje udruženja ili fondacije po sili zakona izriče se na osnovu zahtijeva Ministarstva. Prije donošenja odluke kojom se izriče kazna ili prestanak rada, raspuštanje udruženja ili fondacije. Ministarstvo će udruženje ili fondacije obavijestiti o prekršaju. U obavijesti se navode moguće kazne utvrđene članom 53 ovog zakona Ministarstvo može omogućiti udruženju ili fondaciji da otkloni nepravilnosti u radu ili može odrediti kaznu utvrđenu ovim zakonom.
Član 52.
1. Nakon raspuštanja i prestanka rada i izmirenja obaveza udruženje ili fondacija koje nema status udruženja od javnog interesa, preostalu imovinu i sredstva podjelit će na način utvrđen statutom ili drugom registrovanom udruženju ili fondaciji kojoj je dodjeljen status udruženja ili fondacije od javnog interesa.
2. Nakon raspuštanja i izmirenja obaveza udruženje ili fondacija kome je odobren status udruženja ili fondacije od javnog interesa, preostala imovina i sredstva podjelit će registrovanom udruženje od javnog interesa ili fondaciji, koja ima iste ili slične ciljeve. Ovo se odnosi i na sva udruženja i fondacije koje su dobile sredstva od države, javne donacije ili odnosno ostvarili poreske i fiskalne olakšice u skladu sa zakonima iz bilo koje nadležnosti.
3. U slučaju prestanka rada po sili zakona Minsitarstvo utvrđuje respodjelu preostalih sredstava u skladu sa principima ovog člana.
4. Rješenje Ministarstva o rapuštanju po sili zakona i o raspodjeli sredstava udruženja ili fondacije, biti će objavljena u “Službenom glasniku BIH” kao i obavijest svim potencijalnim korisnicima da mogu pokrenuti upravni spor kod Suda BIH u skladu sa članom 42 ovog zakona.
DRUGI DIO – KAZNENE ODREDBE.
Član 53.
1. Kaznom od 300 KM do 3.000 KM Ministarstvo će kazniti udruženje ili fondaciju koja:
a. se ne upiše u registar, ako je upis obaveza prema ovom zakonu;
c. ne podnese godišnji izvještaj, ako je podnošenje obavezno prema ovom zakonu;
d. obavlja aktivnosti koje značajno odstupaju od ciljeva udruženja ili fondacije;
e. u pravnim transakcijama ne upotrebljava jedan od svojih registrovanih naziva sa namjerom da obmane fizičko, pravno lice ili organe vlasti;
f. ne podnese zahtijev za izmjenu ii dopunu registracije (član 43 tačka 1 ovog zakona);
g. ne upotrijebi ostvarenu dobit ili sredstva na način predviđen statutom ili odgovarajučim zakonom, s namjerom ili usljed krajnje nepažnje;
h. pruži informacije Ministarstu u vezi sa podnošenjem zahtijeva za upis, izmjenu podataka u registru, odnosno prestankom rada u skladu sa odredbama ovog zakona, koje su namjerno ili materijalno neistinite i navode na pogrešan zaključak;
2. Ministarstvo može također kazniti novčanom kaznom odgovornog predstavnika udruženja ili fondacije, za kojeg je utvrđeno da je počinio radnje navedene u ovom članu ukoliko je odgovorni predstavnik bio upoznat sa radnjama koje su rezultirale prekršajem i postupao sa namjerom da učini prekršaj. Novčana kazna je od 100 KM do 1.000 KM.
3. Odgovorno lice se može kazniti kaznama navedenim u ovom članu samo ako je to lice prethodno obaviješteno o postupku i njegovim osnovama i data mu mogućnost da se o tome izjesni. Postupak iz ovog člana se provodi se u skladu sa propisima koje utvrdi Ministarstvo.
TREĆI DIO – PRELAZNE I ZAVRŠNE ODREDBE
Član 54.
1. Udruženja i fondacije koji su registrovani prije stupanja na snagu ovog zakona i koji žele da se registruju u skladu sa ovim zakonom imaju obavezu da usklade svoje akte sa odredbama ovog zakona i da u roku od 6 mjeseci od dana stupanja na snagu ovog zakona dostave nadležnom Ministarstvu usklađene akte o registraciji udruženja ili fondacije.
2. Udruženja i fondacije koje se registruju u skladu sa odredbama prethodne tačke nisu obavezni da plačaju administrativnu taksu.
Član 55.
1. Od stupanja na snagu ovog zakona svim udruženjima ili fondacijama koji su obavezni da se registruju u skladu sa ovim zakonom, a koji su prethodno započeli ali nisu okončali postupak registrovanja u nadležnosti drugih organa vlasti BIH biti će dozvoljeno da prestanu sa prethodno započetim postupkom te da umjesto toga nastave sa postupkom u skladu sa odredbama ovog zakona.
2. Udruženjima i fondacijama opisanim u prethodnoj tački biti će omogućen povratak taksi koje su platili u postupku registracije provedenom u ndaležnosti drugih organa vlasti.
Član 56.
1. Ministarstvo se obavezuje da u roku od 60 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona donese sve podzakonske akte predviđene ovim zakonom.
2. Svi podzakonski akti koje Ministarstvo donese na osnovu odredaba ovog zakona te sve izmjene i dopune istih, biti će objavljene u “Službenom glasniku BIH”.
Član 57.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u “Službenom glasniku BIH”.
PS BIH broj 72/01
30. Novembra 2001 godine Sarajevo
Presjedavajući
Doma Naroda
Paralmentarne skupštine BIH
Sejfudin Tokić s.r.
Presjedavajući
Predstavničkog doma
Parlamentarne skupštine BIH
dr. Željko Mirjanić s.r